Ένα συχνό επιχείρημα ανθρώπων που δεν θέλουν να πάνε στο ναό: "μου απάντησαν λανθασμένα, με προσέβαλαν, δεν με δέχτηκαν".

Οι άνθρωποι που εκπαιδεύονται στην εκκλησία γνωρίζουν ήδη τι να απαντήσουν σε μια τέτοια κατάσταση:

"Πηγαίνουμε στην εκκλησία στον Θεό. Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί, οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι, πηγαίνουμε στην εκκλησία για θεραπεία, είμαστε όλοι άρρωστοι στην καρδιά εκεί. Δεν είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε τον Θεό και τους ανθρώπους που βλάπτουν".

Ωστόσο, με εκείνους που βρίσκονται στην αγκαλιά της εκκλησίας για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακριβώς οι ίδιες καταστάσεις συμβαίνουν όταν ένα αρνητικό τρίτο αποδίδεται στον Θεό. Σοβαρά προβλήματα που δεν μπορούμε να δεχτούμε, πικρά γεγονότα που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, απώλειες που δεν μπορούμε να δεχτούμε προκαλούν αφόρητο πόνο. Και την ταυτίζουμε με τον Θεό.

"Μας έστειλε θλίψη", η ψυχή λυγίζει, " τότε γιατί διαβάζω τόσες πολλές προσευχές; Γιατί σηκώνομαι την αυγή για να πάω στο ναό και μετά να μην κοιμηθώ αρκετά όλη μέρα; Γιατί κουβαλάω όλες τις υπακοές;»

Ο πόνος ταυτίζεται με τον Θεό. Και η απόσταση αρχίζει. Ο κανόνας προσευχής γίνεται μικρότερος ή εξαφανίζεται εντελώς. Οι επισκέψεις στο ναό γίνονται όλο και λιγότερο συχνές. Όταν συνέβη αυτό στη ζωή μου, δικαιολόγησα τον εαυτό μου λέγοντας ότι πονάει τόσο πολύ, θα μειώσω το φορτίο με τον όγκο των προσευχών, για παράδειγμα, έτσι ώστε η ψυχή να μπορεί να ξεκουραστεί. Νοοτροπία... Είναι αμήχανα τώρα. Έχω κανονίσει πνευματικές διακοπές για τον εαυτό μου.

Δεν είναι εύκολο να επιστρέψεις από τις διακοπές. Είναι δύσκολο να μπεις στον σωστό ρυθμό εργασίας. Από τις πνευματικές διακοπές ... Δεν υπάρχει τρόπος να γυρίσεις πίσω. Πρώτα πρέπει να καταλάβουμε τι ήταν; Χρειαζόμουν ένα υπόλοιπο από τον πόνο, αλλά πήρα ένα υπόλοιπο από τον Θεό. Αλλά ο Θεός είναι αγάπη! Ο Θεός είναι η μόνη πηγή χαράς! Ο Θεός είναι ο μόνος θεραπευτής. Ο Θεός είναι η μόνη πηγή δύναμης. Μόνο ο Θεός μπορεί να ελέγξει τα πάντα! Και ο ζυγός του είναι εύκολος! Αν είσαι μαζί του!

Τι γίνεται με αυτόν; Το να του μιλάς είναι να προσεύχεσαι. Για να τον ακούσετε είναι να διαβάσετε το Ευαγγέλιο. Πονούσα καθόλου; Έτσι, στο Ευαγγέλιο, υπάρχει μια ιστορία για τον πόνο της θυσίας του Σωτήρα στο σταυρό. Πώς θα μπορούσε να βλάψει περισσότερο! Υπάρχει κάτι που ο Θεός δεν ξέρει για τον πόνο; Και για τον πόνο μου επίσης;

Πιστεύω ότι όταν κλαίω από τις πληγές μου, ο Χριστός κάθεται δίπλα μου και επίσης κλαίει, κλαίει γιατί λυπάται για μένα, το παιδί του. Γιατί έχει ζήσει ό, τι είναι δυνατό και αδύνατο σε ένα ανθρώπινο σώμα! Και κανείς δεν θα καταλάβει καλύτερα από αυτόν! Και κανείς δεν θα σας παρηγορήσει έτσι

Το πρόγραμμα "ιδιωτική γνώμη" στο ραδιόφωνο Βέρα: radiovera.ru/ne-otozhdestvljat-natalija-langammer