Ο Άγιος Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος κατέχει μια ξεχωριστή θέση μεταξύ των επιλεγμένων μαθητών του Χριστού Σωτήρος. Συχνά στην εικονογραφία, ο Απόστολος Ιωάννης απεικονίζεται ως ένας πράος, μεγαλοπρεπής και πνευματικός γέροντας, με χαρακτηριστικά παρθένας τρυφερότητας, με τη σφραγίδα της απόλυτης ηρεμίας στο μέτωπό του και το βαθύ βλέμμα ενός στοχαστή άφατων αποκαλύψεων. Ένα άλλο κύριο χαρακτηριστικό της πνευματικής εμφάνισης του Αποστόλου αποκαλύπτεται μέσω της διδασκαλίας του για την αγάπη, για την οποία του δόθηκε κυρίως το όνομα του Αποστόλου της αγάπης. 
Πράγματι, όλα τα γραπτά του είναι διαποτισμένα με αγάπη, η κύρια ιδέα της οποίας συνοψίζεται στην ιδέα ότι ο Θεός στην ουσία του είναι αγάπη (1 Ιωάννης. 4, 8). Σε αυτά κατοικεί κυρίως στις εκδηλώσεις της ανείπωτης αγάπης του Θεού για τον κόσμο και τον άνθρωπο, στην αγάπη του θεϊκού δασκάλου του. Προτρέπει συνεχώς τους μαθητές να αγαπούν ο ένας τον άλλον.
Το υπουργείο αγάπης είναι ολόκληρη η πορεία ζωής του Αποστόλου Ιωάννη του Θεολόγου.
Χαρακτηρίστηκε από ηρεμία και βάθος περισυλλογής σε συνδυασμό με ένθερμη πιστότητα, τρυφερή και απεριόριστη αγάπη με θέρμη και ακόμη και κάποια ευκρίνεια. Από τις σύντομες οδηγίες των Ευαγγελιστών, είναι σαφές ότι διέθετε μια πολύ ένθερμη φύση, οι εγκάρδιες παρορμήσεις του έφτασαν μερικές φορές σε τόσο βίαιη ζήλια που ο Ιησούς Χριστός αναγκάστηκε να τους μετριάσει, καθώς διαφωνούσαν με το πνεύμα της νέας διδασκαλίας (ΜΚ. 9, 38-40 * Λκ. 9; 49-50: Λκ. 9: 54-56) και αποκάλεσε τον Απόστολο Ιωάννη και τον αδελφό του Ιάκωβο "γιους της βροντής" (Βοανέργες). Ταυτόχρονα, αποκαλύπτει μια σπάνια σεμνότητα και, παρά την ιδιαίτερη θέση του μεταξύ των Αποστόλων ως μαθητή που αγαπούσε ο Ιησούς, δεν ξεχώρισε από τον αριθμό των άλλων μαθητών του Σωτήρος. Τα διακριτικά χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του ήταν η παρατήρηση και η ευαισθησία στα γεγονότα, εμποτισμένα με μια λεπτή αίσθηση υπακοής στο θέλημα του Θεού. Οι εντυπώσεις που ελήφθησαν από το εξωτερικό σπάνια βρέθηκαν στο λόγο ή τη δράση του, αλλά διείσδυσαν βαθιά και βαθιά στην εσωτερική ζωή του Αγίου Αποστόλου. Πάντα ευαίσθητος στους άλλους, ήταν άρρωστος στην καρδιά για το θάνατο. Ο Απόστολος Ιωάννης άκουγε με δέος την εμπνευσμένη διδασκαλία του δασκάλου του, γεμάτη χάρη και αλήθεια, μελετώντας τη δόξα του Υιού του Θεού με αγνή και πανέμορφη αγάπη. Ούτε ένα χαρακτηριστικό από τη γήινη ζωή του Χριστού Σωτήρος δεν διέφυγε από το διεισδυτικό βλέμμα του Αποστόλου Ιωάννη, ούτε ένα γεγονός πέρασε χωρίς να αφήσει ένα βαθύ σημάδι στη μνήμη του, επομένως, η πληρότητα και η ακεραιότητα της ανθρώπινης προσωπικότητας συγκεντρώθηκαν σε αυτόν. Οι σκέψεις του Αποστόλου Ιωάννη του Θεολόγου είχαν την ίδια ακεραιότητα. Δεν υπήρχε δυαδικότητα γι ' αυτόν. Κατά τη γνώμη του, όπου δεν υπάρχει πλήρης αφοσίωση, δεν υπάρχει τίποτα. Έχοντας επιλέξει τον δρόμο της υπηρεσίας προς τον Χριστό, τον ακολούθησε με πληρότητα και αδιαίρετη συνέπεια μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Απόστολος Ιωάννης μιλά για πλήρη αφοσίωση στον Χριστό, για την πληρότητα της ζωής μέσα του, επομένως η αμαρτία θεωρείται από αυτόν όχι ως αδυναμία και βλάβη στην ανθρώπινη φύση, αλλά ως κακό, ως αρνητική αρχή, εντελώς αντίθετη με το καλό (Ιω. 8, 34, 1 ίντσες. 3, 4, 1 ίντσες. 3, 8–9). Σύμφωνα με την άποψή του, μπορεί κανείς να ανήκει είτε στον Χριστό είτε στον διάβολο, δεν μπορεί να υπάρξει μέση, αόριστη κατάσταση (1 Ιω. 2, 22, 1 ίντσες. 14, 3). Ως εκ τούτου, υπηρέτησε τον Κύριο με αμέριστη αγάπη και αφοσίωση, απορρίπτοντας όλα όσα ανήκουν στον αρχικό εχθρό του ανθρώπου, τον εχθρό της αλήθειας και τον ιδρυτή των ψεμάτων (1 Ιω. 2, 21–22). Όσο περισσότερο αγαπά τον Χριστό, τόσο περισσότερο μισεί τον Αντίχριστο.όσο περισσότερο αγαπά την αλήθεια, τόσο περισσότερο μισεί τα ψέματα – το φως αποκλείει το σκοτάδι (Ιω. 8, 12; σε. 12, 35–36). Με αυτή την εκδήλωση της εσωτερικής φωτιάς της αγάπης, κατέθεσε με ιδιαίτερη δύναμη του Πνεύματος για τη θεότητα του Ιησού Χριστού (Ιω. 1, 1-18, 1 ίντσες. 5, 1–12).
Ο Απόστολος Ιωάννης ήταν αποφασισμένος να εκφράσει τον τελευταίο λόγο της Θείας Αποκάλυψης, ο οποίος εισάγει στα εσώτατα μυστικά της εσωτερικής θείας ζωής, γνωστά μόνο στον αιώνιο Λόγο του Θεού, τον μονογενή Υιό.
Η αλήθεια αντανακλάται στο μυαλό και τη λέξη του, γιατί την αισθάνεται και την κατανοεί με την καρδιά του. Συλλογίζεται την αιώνια αλήθεια και την βλέπει και την μεταδίδει στα Αγαπημένα του παιδιά. Ο Απόστολος Ιωάννης απλώς ισχυρίζεται ή αρνείται και πάντα μιλάει με απόλυτη ακρίβεια (1 Ιω. 1, 1). Ακούει τη φωνή του Κυρίου να του αποκαλύπτει αυτό που ο ίδιος ακούει από τον πατέρα.
Η θεολογία του Αποστόλου Ιωάννη καταστρέφει το όριο μεταξύ του παρόντος και του μέλλοντος. Παρατηρώντας το παρόν, το χρονικό, δεν σταματά σε αυτό, αλλά μετατοπίζει το βλέμμα του στο αιώνιο στο παρελθόν και στο αιώνιο στο μέλλον. Και ως εκ τούτου, ζητώντας την ιερότητα της ζωής, διακηρύσσει επίσημα ότι "όποιος γεννιέται από τον Θεό δεν θα αμαρτήσει" (1 Ιω. 5, 18, 1 ίντσες. 3,9). Σε κοινωνία με τον Θεό, ένας αληθινός Χριστιανός συμμετέχει στη Θεία ζωή, επομένως το μέλλον της ανθρωπότητας έχει ήδη επιτευχθεί στη γη. Στην έκθεση και αποκάλυψη του δόγματος της οικονομίας της σωτηρίας, ο Απόστολος Ιωάννης ο Θεολόγος κινείται στη σφαίρα του αιώνια παρόντος, στον οποίο ο ουρανός κατέβηκε στη γη και η ανανεωμένη Γη φωτίζεται από το φως της Ουράνιας Δόξας.
Έτσι ο Γαλιλαίος ψαράς, ο γιος του Ζεβεδαίου, έγινε θεολόγος που ανακοίνωσε μέσω της Αποκάλυψης το μυστήριο της ύπαρξης του κόσμου και της τύχης της ανθρωπότητας.
Ο εορτασμός της 8ης Μαΐου στον Ιερό Απόστολο Ιωάννη τον Θεολόγο ιδρύθηκε από την εκκλησία στη μνήμη της ετήσιας εξόδου αυτήν την ημέρα στον τόπο της ταφής του από τις καλύτερες ροζ στάχτες, οι οποίες συλλέχθηκαν από πιστούς για θεραπεία από διάφορες ασθένειες.