Ο Άγιος Ιννοκέντιος, Μητροπολίτης Μόσχας (στον κόσμο Ιβάν Γεβσέεβιτς Πόποφ-Βενιαμινόφ), γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1797 στο χωριό Ανγκίνσκι της Επισκοπής Ιρκούτσκ, στην οικογένεια ενός σέξτον. Το αγόρι έμαθε να διαβάζει και να γράφει νωρίς και από την ηλικία των 7 ετών διάβαζε ήδη τους Αποστόλους στην εκκλησία. Το 1806, στάλθηκε στο ιερατικό σχολείο του Ιρκούτσκ. Εδώ, ως ο καλύτερος μαθητής, ο νεαρός άνδρας έλαβε το επώνυμο Βενιαμινόφ προς τιμήν του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Βενιαμίν του Ιρκούτσκ (+ 8 Ιουλίου 1814). Στις 13 Μαΐου 1817 χειροτονήθηκε διάκονος της Εκκλησίας του Ευαγγελισμού στο Ιρκούτσκ και στις 18 Μαΐου 1821 χειροτονήθηκε ιερέας.
Το 1823 ξεκίνησε η ιεραποστολική διακονία του μελλοντικού Αποστόλου της Αμερικής και της Σιβηρίας. Ο Άγιος Ιννοκέντιος αφιέρωσε 45 χρόνια στην εκπαίδευση των λαών της Καμτσάτκα, των Αλεούτιων Νήσων, της Βόρειας Αμερικής, της Γιακουτίας και της επικράτειας του Χαμπαρόφσκ, εκτελώντας το αποστολικό του κατόρθωμα σε σκληρές συνθήκες με μεγάλους κινδύνους για τη ζωή. Ο Άγιος Ιννοκέντιος βάφτισε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, έχτισε εκκλησίες, ίδρυσε σχολεία και τους δίδαξε τα βασικά της χριστιανικής ζωής. Η γνώση του για διάφορες τέχνες και τέχνες τον βοήθησε πολύ στο έργο του.
Ο Άγιος Ιννοκέντιος ήταν ένας αξιόλογος ιεροκήρυκας. Ενώ γιόρταζε λειτουργίες, προσευχές και ολονύχτιες αγρυπνίες, δίδασκε πάντα το ποίμνιό του. Κατά τη διάρκεια των πολυάριθμων ταξιδιών του, ο Άγιος Ιννοκέντιος μελέτησε τη γλώσσα, τον τρόπο ζωής και τα έθιμα των λαών μεταξύ των οποίων κήρυξε. Τα έργα του για τη γεωγραφία, την εθνογραφία και τη γλωσσολογία έχουν αποκτήσει παγκόσμια φήμη. Συνέταξε το αλφάβητο και τη γραμματική της γλώσσας Αλεούτ-Λισί και μετέφρασε την κατήχηση, το Ευαγγέλιο και πολλές προσευχές σε αυτό. Ένα από τα καλύτερα έργα του, "δείχνοντας τον δρόμο προς τη Βασιλεία των Ουρανών" (1833), έχει μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες των μικρών λαών της Σιβηρίας και έχει περάσει από περισσότερες από 40 εκδόσεις. Χάρη στους κόπους του Αγίου Ιννοκέντιου, το 1859, οι Γιακούτ άκουσαν για πρώτη φορά τον Λόγο του Θεού και τη λατρεία στη μητρική τους γλώσσα.
Στις 29 Νοεμβρίου 1840, ο Μητροπολίτης Μόσχας Φιλάρετος μετέτρεψε τον Πατέρα Ιωάννη σε μοναχισμό με το όνομα Ιννοκέντιος, προς τιμήν του Αγίου Ιννοκέντιου του Ιρκούτσκ. Στις 15 Δεκεμβρίου, ο Αρχιμανδρίτης Ινοκέντι χειροτονήθηκε επίσκοπος της Καμτσάτκα, του Κουρίλ και του Αλεούτ. Στις 21 Απριλίου 1850, ο Επίσκοπος Ιννοκέντιος ανυψώθηκε στο βαθμό του Αρχιεπισκόπου.
Με την πρόνοια του Θεού, στις 5 Ιανουαρίου 1868, ο Άγιος Ιννοκέντιος διαδέχθηκε τον Μητροπολίτη Φιλάρετο στην προεδρία των πρώτων Ιεραρχών της Μόσχας. Μέσω της Ιεράς Συνόδου, ο Μητροπολίτης Ιννοκέντιος ενοποίησε την αιώνια ιεραποστολική εμπειρία της Ρωσική Εκκλησία (το 1839, πρότεινε ένα έργο για τη βελτίωση της οργάνωσης της ιεραποστολικής υπηρεσίας). Μια ιεραποστολική κοινωνία ιδρύθηκε υπό την φροντίδα του Μητροπολίτη Ιννοκέντιου και η Μονή Ποκρόφσκι της Μόσχας μετατράπηκε σε ιεραποστολικό Μοναστήρι το 1870. Ιδρύθηκε η ιαπωνική ορθόδοξη πνευματική αποστολή, με επικεφαλής τον Αρχιμανδρίτη Νικολάι Κασάτκιν (αργότερα Άγιο Νικόλαο της Ιαπωνίας, που τιμάται στις 3/16 Φεβρουαρίου), στον οποίο ο Άγιος Ιννοκέντιος παρέδωσε μεγάλο μέρος της πνευματικής του εμπειρίας. Η διοίκηση της Μητρόπολης της Μόσχας από τον Άγιο Ιννοκέντιο ήταν επίσης πολύ γόνιμη. Μέσα από τις προσπάθειές του, η Εκκλησία της μεσολάβησης της Αγίας Θεοτόκου χτίστηκε στη Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας.
Ο Άγιος Ιννοκέντιος αναπαύθηκε στον Κύριο στις 31 Μαρτίου 1879, το Μεγάλο Σάββατο, και θάφτηκε στην εκκλησία του Αγίου Πνεύματος της Αγίας Τριάδας-Σεργίου Λαύρας. Στις 6 Οκτωβρίου 1977, ο Άγιος Ιννοκέντιος δοξάστηκε ως άγιος από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Η μνήμη του πρόκειται να γιορτάζεται δύο φορές το χρόνο: στις 31 Μαρτίου/ 13 Απριλίου – την ημέρα της ευλογημένης ανάπαυσης του και στις 23 Σεπτεμβρίου/ 6 Οκτωβρίου – την ημέρα της δοξασίας.