Ο Άγιος Παύλος ο πιο απλός έζησε τον τέταρτο αιώνα. Ονομάζεται ο πιο απλός για την απλότητα και την καλοσύνη του. Ο μοναχός παντρεύτηκε, αλλά όταν έμαθε για την απιστία της συζύγου του, την άφησε και αποσύρθηκε στην έρημο στον Άγιο Αντώνιο τον Μέγα. Ο Παύλος ήταν ήδη 60 ετών και ο Άγιος Αντώνιος στην αρχή δεν δέχτηκε τον Παύλο, θεωρώντας τον ανίκανο για μια δύσκολη ζωή ερημίτη. Ο Πάβελ στάθηκε έξω από το κελί του ασκητή για τρεις ημέρες, λέγοντας ότι θα προτιμούσε να πεθάνει παρά να φύγει από εδώ. 
Τότε ο Άγιος Αντώνιος εγκατέστησε τον Παύλο στο σπίτι του και για πολύ καιρό δοκιμάζει την υπομονή και την ταπεινοφροσύνη του με σκληρή δουλειά, αυστηρή νηστεία, νυχτερινές αγρυπνίες, αδυσώπητο τραγούδι Ψαλμών και προσκυνήσεις στο έδαφος. Τέλος, ο Άγιος Αντώνιος επέτρεψε στον Παύλο να εγκατασταθεί σε ξεχωριστό κελί.
Για τα πολλά χρόνια ηρωικών του πράξεων, ο Κύριος έδωσε στον Άγιο Παύλο διόραση και τη δύναμη να εκδιώξει δαίμονες. Όταν ένας νεαρός δαιμονισμένος μεταφέρθηκε στον Άγιο Αντώνιο, έστειλε τον άρρωστο στον Άγιο Παύλο με τα λόγια: "ο μεγάλος στην πίστη μπορεί να διώξει μόνο μικρούς δαίμονες, αλλά οι ταπεινοί, όπως ο Παύλος ο πιο απλός, έχουν εξουσία πάνω στους πρίγκιπες των δαιμόνων".