Η πορεία μου προς την εκκλησιαστική ζωή ξεκίνησε με ένα ταξίδι σε ένα μοναστήρι, που βρισκόταν σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ρωσίας. Το μοναστήρι αυτό έγινε για μένα ένας τόπος ηρεμίας και περισυλλογής, μακριά από την ένταση και τον θόρυβο της αστικής καθημερινότητας. Εκεί άκουσα για πρώτη φορά για τις εντολές του Θεού, τις αμαρτίες και τα μυστήρια της Εκκλησίας. Οι πρώτες μου εξομολογήσεις και Θεία Κοινωνία έλαβαν χώρα εκεί.
Το μοναστήρι έγινε για μένα το ιδανικό μέρος για να βιώσω την πνευματική ζωή. Κάθε φορά που μου δινόταν η ευκαιρία, επέλεγα να περνώ μεγάλα διαστήματα εκεί, αποφεύγοντας τους πολυάριθμους ναούς της πόλης, που μου φαίνονταν υπερβολικά θορυβώδεις και γεμάτοι από την ίδια τη φασαρία που ήθελα να αποφύγω.
Όμως, σε κάποια στιγμή, ο ενοριακός ιερέας με ρώτησε γιατί δεν ερχόμουν συχνότερα στον τοπικό ναό. Όταν του εξήγησα την αγάπη μου για το μοναστήρι και την ηρεμία που έβρισκα εκεί, μου είπε κάτι που αρχικά δεν κατάλαβα: «Μοναστήρι πρέπει να έχεις στην καρδιά σου».
Πέρασαν μέρες μέχρι να καταλάβω τη σημασία αυτών των λόγων. Ένα ταξίδι μου στο μοναστήρι συνέπεσε με τον εορτασμό ενός μεγάλου θρησκευτικού γεγονότος. Οι άνθρωποι ήταν παντού και η ηρεμία που τόσο λαχταρούσα, φαινόταν αδύνατο να βρεθεί. Η εσωτερική αναταραχή που ένιωθα, μου αποκάλυψε ότι ο ιερέας είχε δίκιο. Η πραγματική ηρεμία, η αληθινή πνευματική γαλήνη, δεν εξαρτάται από τον εξωτερικό χώρο, αλλά από την κατάσταση της καρδιάς.
Σιγά-σιγά έμαθα να συμμετέχω στη λειτουργία και να προσεύχομαι ακόμη και σε θορυβώδη και γεμάτα μέρη, να εστιάζω στον Θεό και όχι στις εξωτερικές συνθήκες. Κατάλαβα ότι ο μοναχισμός, όπως και κάθε πνευματική κατάσταση, δεν είναι απλώς ένας χώρος αλλά μια κατάσταση της καρδιάς. Ο Θεός δεν βρίσκεται στους τοίχους του μοναστηριού, αλλά μέσα μας, όπου κι αν βρισκόμαστε.
Αυτή η συνειδητοποίηση με βοήθησε να σταματήσω να διαχωρίζω τη ζωή μου σε δύο κόσμους: τον κόσμο της πόλης και τον κόσμο του μοναστηριού. Έμαθα να μεταφέρω την ηρεμία και την πνευματική μου κατάσταση από το μοναστήρι στην καθημερινότητά μου. Έτσι, ο Θεός έγινε παρών σε κάθε στιγμή, σε κάθε μέρος, γιατί, όπως λέει μια παροιμία, «Ο Θεός δεν είναι στα ξύλα, αλλά στα πλευρά μας».
Το πρόγραμμα "Iδιωτική γνώμη" στο ραδιόφωνο Βέρα: radiovera.ru/monastyr-v-serdce-svetlana-bakulina