Σας ευχαριστώ ειλικρινά όλους που προσευχηθήκατε για μένα. Γνωρίζω ότι αυτή η προσευχή είναι καθημερινή, ολόκληρη η εκκλησία προσεύχεται και, πιθανώς, χωρίς αυτή την προσευχή θα ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί η Πατριαρχική διακονία. Αλλά όταν προσεύχονται για μένα αυτήν την ημέρα, μια προσωπική μέρα, με την οποία συνδέεται η ίδια η εμφάνιση ενός ατόμου στη ζωή, τότε, νομίζω, αυτή η προσευχή ακούγεται από τον Κύριο και η βοήθεια χύνεται σε αυτόν για τον οποίο προσεύχονται. Και μέσω των παρόντων εδώ, Σας ευχαριστώ όλους τώρα, αγαπητοί μου επίσκοποι, πατέρες, αδελφοί και αδελφές, που σήμερα, σε όλο το πρόσωπο της γης μας, σε όλη την πληρότητα της Εκκλησίας μας, προσφέρετε προσευχές για τον Πατριάρχη.

Ο Πατριάρχης Κύριλλος ανέθεσε στη Ρωσία έναν ιδιαίτερο ρόλο στη σύγχρονη ιστορία, διότι, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν θολώνει εντελώς τη γραμμή μεταξύ καλού και κακού.

Ισχυρές δυνάμεις Προπαγάνδας στον κόσμο σήμερα εργάζονται για να καταστρέψουν τις έννοιες του καλού και του κακού και η Ρωσία εδώ εκπληρώνει μια ειδική αποστολή για να διατηρήσει την παραδοσιακή κοσμοθεωρία, η οποία επιτρέπει στους ανθρώπους να παραμείνουν πραγματικά ελεύθεροι. Η γνώμη αυτή εκφράστηκε την Πέμπτη από τον Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κύριλλο σε κήρυγμα μετά τη λειτουργία στη Μονή Ντόνσκοι.

Κάθε κληρικός, που συμμετέχει σε συζητήσεις και αντι-παραθέσεις στο Facebook, το Twitter ή το Livejournal και άλλες διαδικτυακές κοινότητες, πρέπει μονίμως να θυμά-ται την ευθύνη, που του επιβάλλει η ομιλία σε δημόσιο χώρο. Οι άνθρωποι σας βλέπουν κυρίως ως ιερείς. Οι απρό-σεκτες και μερικές φορές προκλητικές δηλώσεις μεμο-νωμένων κληρικών ρίχνουν σκιά σε όλη την Εκκλη-σία του Θεού, προκαλούν στη σφαίρα των ιστολογίων κύματα ανταπαντήσεων, όπου στόχος των επιθέσεων δε γίνεται τόσο ο συγγραφέας των αναρτήσεων, όσο όλη η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Κανείς δεν σας απαγορεύει να συμμετέχετε στη ζωή των κοινοτήτων του Διαδικτύου και να σχολιάζετε διάφορα θέματα, αλλά είναι απαραίτητο να ενεργείτε με ορθή κρίση και επιφυλακτικότητα.

Εφόσον μεταξύ των καλών δημοσιογράφων, θα βρεθούν πολλοί που συμπαθούν και συμπάσχουν με την Εκκλησία μας, τι μας εμποδίζει να συνεργαστούμε μαζί τους, να γίνουμε οι αφανείς βοηθοί τους και καλοί σύμβουλοι στον σχετικά άγνω-στο για αυτούς εκκλησιαστικό κόσμο;

Κατά τη διάρκεια των δύο δεκαετιών λειτουργίας του εκκλη-σιαστικού μας Τύπου χωρίς περιορισμούς, σταθερά επίκαιρο παραμένει το ζήτημα της ποιότητας των δημοσιογραφικών στελε-χών στα ορθόδοξα ΜΜΕ. Θυμάμαι, όταν κάποτε, ως πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων (ΤΕΕΣ), έκανα αυστηρή παρατήρηση σε συνεργάτη μου, που ήταν αρμόδιος για την ειδησεογραφική δραστηριότητα: «Μα σοβαρά δεν μπορούμε ακόμη να βρούμε και να προσλάβουμε στη δουλειά κάποιον, που είναι συγχρόνως και κοντά στην Εκκλησία και γράφει καλά;»