Μια νέα εποχή ξεκινά για τη Μονή Κιρίλλο-Μπελοζέρσκι, το μεγαλύτερο μοναστικό συγκρότημα στην Ευρώπη, καθώς ξεκίνησε για πρώτη φορά η πλήρης ψηφιοποίησή της με τη χρήση των πιο σύγχρονων τεχνολογιών λέιζερ και γεωχωρικής αποτύπωσης. Το έργο πραγματοποιείται από καθηγητές και φοιτητές του Κρατικού Πανεπιστημίου Γεωδαισίας και Χαρτογράφησης της Μόσχας (МИИГАиК), σε συνεργασία με τον τοπικό μουσείο-προστατευόμενο χώρο.

Ήδη από τον Οκτώβριο, οι βασικοί ιεροί χώροι της Μονής — ο Καθεδρικός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και το παρεκκλήσι του Οσίου Κυρίλλου του Μπελοζέρσκ — υφίστανται λεπτομερή σάρωση και αποτύπωση. Η ομάδα του πανεπιστημίου, υπό τη διεύθυνση της Κάρινα Χατσατριάν, χρησιμοποιεί drone «Geoscan-401» για να συλλέξει ακριβή δεδομένα από ολόκληρη την έκταση της μονής.

«Στόχος μας δεν είναι μόνο η ψηφιακή αποτύπωση των μνημείων, αλλά η ουσιαστική συμβολή στη διατήρηση, αποκατάσταση και μελλοντική μελέτη τους», δήλωσε ο επικεφαλής του τμήματος εφαρμοσμένης γεωδαισίας, Αντρέι Κουπριγιάνοφ.

Τα δεδομένα που συλλέγονται θα αξιοποιηθούν για τη δημιουργία τρισδιάστατων μοντέλων και ορθοφωτοχαρτών, τα οποία θα υποστηρίξουν τόσο εικονικές εκθέσεις και ψηφιακά μουσεία όσο και επιστημονική έρευνα. Όπως ανέφερε ο υποδιευθυντής του μουσείου, Αλεξέι Σμιρνόφ, μελλοντικός στόχος είναι η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου γεωπληροφοριακού συστήματος για το σύνολο του μοναστηριακού συγκροτήματος.

Εκτός από τα κεντρικά κτήρια, η ομάδα εστιάζει και σε δύσκολα προσβάσιμα στοιχεία, όπως τα κεραμικά πλακίδια στην κορυφή του Πύργου του Βολογκντά, τις εικόνες στον Πύργο του Καζάν και στον Ναό της Μεταμορφώσεως.

Οι καινοτόμες τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται, συμπεριλαμβανομένων νέων ρωσικών και διεθνών λέιζερ σάρωσης, εφαρμόζονται για πρώτη φορά στο συγκεκριμένο συγκρότημα. Οι συσκευές αυτές προσφέρουν εξαιρετικά υψηλή ακρίβεια, συμβάλλοντας στη διατήρηση του αυθεντικού χαρακτήρα των κτισμάτων και της φυσικής τοπογραφίας για τις μελλοντικές γενιές.

Ο διευθυντής του μουσείου-προστατευόμενου χώρου, Μιχαήλ Σαρομάζοφ, σημείωσε ότι το έργο έχει μακροπρόθεσμο ορίζοντα και φιλοδοξεί να μετατρέψει τη μονή σε πρότυπο ψηφιακής πολιτιστικής κληρονομιάς.